شتاب زندگی، امانِ خسته‌ام را بریده … ای کاش معلم بدخلق؛ می‌ایستاد،…
رهگذرِ آشنا شادمانه می‌خندید و نمی‌دانست خنده‌اش؛ اندوهی هزار ساله است در…
دیدن، دیدن، دیدن؛ گاهی این ساده‌ترین حس مستقیم از پیچیده‌ترین کابوس‌های شبانه…
راه‌ها همیشه برای من الهام بخش بوده‌اند. همیشه در آن‌ها چیزهای تازه…
آن قدر با یادت در گوشم زنگ میزنیزنگ میزنی که آخر از…
حیاط خونه‌ی مادر بزرگه یک حوض فیروزه‌ای عمیق داشت، اما نه وسط…
ز ته دل می‌خواهم که به بستر بروم چشمانم را ببندم و…
احساس می‌کنم مرد بیرونم شکستهو فقط مانده است کودک درونمتنها، ساکت، خاموشسرد،…
ای کاش می‌شد با آرزویی کودکی خود را تا به آخر همراه…
صدای خرد شدن استخوان‌هایمو ناله‌ی دریده شدن روحم رازیر بار گناه می‌شنومقلبم…
به حساب خود وارد شوید
مرا به خاطر بسپار
